θα ήθελα να σ’ αντάμωνα
όπως ο Θεός το θαύμα του ανθρώπου
να ήμουν φωτιά και νερό
στα χέρια σου συνάμα
Θα ήθελα να σμίγαμε
όπως ο ουρανός σμίγει
με το νεφέλωμα της αυγής
να ήμουν γη και αιθέρας
στα μάτια σου μαζί
Θα ήθελα να σ’ αγκάλιαζα
όπως η ζωή το όνειρο αγκαλιάζει
να ήμουν βροχή και ήλιος
στο κορμί σου
Να σε άγγιζα
όπως ένα τυφλό κορίτσι
αγγίζει έναν καθρέφτη
και ν άφηνα το αποτύπωμά μου
στην καρδιά σου
συμπαθητική μελάνη
αόρατη στον κόσμο
ανεξίτηλη του χρόνου
από το βιβλίο "Εμπόδια Φτερά"
ΜiRiam.
