Και τι νόημα θα είχε αν προσπαθούσα να εξηγήσω όλον αυτόν τον βιβλικό κατακλυσμό στις αισθήσεις μου; Το μόνο που θα κατάφερνα θα ήταν να βάλω δεσμά σε κάτι που γεννήθηκε ως μοναδική απόδειξη της ελευθερίας. Θα προσπαθούσα να βάλω σε χρόνους και κλίσεις των περιορισμών του λόγου, το αίσθημα που είναι άναρχο και άκλιτο. Και στο τέλος όλοι θα με κατηγορούσατε. Εσείς οι προφήτες ενός λόφου που δεν είδατε ποτέ παρά μόνο φανταστήκατε κι εγώ μια ουτοπική αναζήτηση του οροπεδίου που κρύβεται ανάμεσα στα κακοτράχηλα βουνά των ονείρων μου. Ίσως όμως και να ήταν καλύτερα έτσι. Εσείς θα είχατε μείνει αποσβολωμένοι στους πρόποδες περιορισμένων υψών και εγώ θα είχα χαθεί ανάμεσα στα kill exits του έρωτα.
but into silence I cross my magic lands… away from limited people and their unimaginative worlds
_My alter ego_
Sad violin
