Με πήρε μονότερμα μια πολυλογού ανάμνηση και ξύπνησα με τα όνειρα πεσμένα στο πλευρό μου Πως θα ταϊσω τώρα πειθήνια μέρα με τις μνήμες μου σ' εξέγερση;
Στις γειτονιές σας δεν το θέλω να περνώ με σκιάζουνε τα φώτα των αυλών σας τα γέλια με τρομάζουν των σπιτιών σας και πνίγομαι στο ασπράδι των ματιών σας
μία γωνίτσα μόνο έψαχνα να βρω λίγο από μένα να χωρά και κάτι από σένα
μα τ’ όνειρο, με κρατάει μακριά με σφίγγει, μου ξεσκίζει την καρδιά με διώχνει απ’ όλα… ακόμα κι από μένα
4 σχόλια:
Λακωνικό και υπέροχο!
¨οταν συμπυκνώνουμε λέμε αλήθειες!
Την καλημέρα μου!
Καλημέρα Στρατή. Σ ευχαριστώ για την ανάγνωση και τα καλά λόγια :):)
Στις γειτονιές σας δεν το θέλω να περνώ
με σκιάζουνε τα φώτα των αυλών σας
τα γέλια με τρομάζουν των σπιτιών σας
και πνίγομαι στο ασπράδι των ματιών σας
μία γωνίτσα μόνο έψαχνα να βρω
λίγο από μένα να χωρά
και κάτι από σένα
μα τ’ όνειρο, με κρατάει μακριά
με σφίγγει, μου ξεσκίζει την καρδιά
με διώχνει απ’ όλα…
ακόμα κι από μένα
my white knight
where r u???
call me
Δημοσίευση σχολίου