Τετάρτη
Εμπόδια Φτερά
Αγαπημένος να 'ρχεσαι
στα πένθιμα νησιά μου
Να ξεκουράζω κύματα
στις ενθύμιες παλάμες
Αγαπημένο να σε βλέπω
ν' απαντάς στα ερωτηματικά μου χάδια
Μάτια να πληγώνω
στις τραχιές του προσώπου σου πλευρές
Για λίγο τα εμπόδια φτερά σου στους ώμους μου να δένω
Ύστερα
ψηλότερος να φεύγεις
ψηλότερος από τις αποχαιρετιστήριες ακτές μου
με δάκρυ εξόριστο
στις αραιοκατοικημένες σου αφίξεις
_Miriam_
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
όμορφο...επιτέλους, μας ταιριάζει.
φιλιά Μαρία μου:)
και αναρωτιόμουν αν θα σου άρεσε :):)
φιλιά :)
Δημοσίευση σχολίου